Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Ο φθόνος, ένα πρόβλημα των ανθρώπων «της εκκλησίας»


Παρατηρούμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της συγκύπτουσας γυναίκας με πόσο φθόνο και μίσος αντέδρασε ο αρχισυνάγωγος απέναντι στον Χριστό, άρα και τη συγκύπτουσα, καλύπτοντας μάλιστα νομότυπα την άρρωστη αυτή εκδήλωση των συναισθημάτων του.
Συχνά συμβαίνει και μάλιστα στον εκκλησιαστικό χώρο να βλέπουμε θαυμαστές μεταστροφές πολλών ανθρώπων με άσχημο πρότερο βίο. τους βλέπουμε κυριολεκτικά αλλοιωμένους από τη χάρη του Θεού και αντί να χαιρόμαστε που αρκετά πληγωμένα πρόβατα του Χριστού βρήκαν τον δρόμο για την Εκκλησία, μετατρεπόμαστε εμείς σε σύγχρονους αρχισυναγώγους, σε λύκους βαρείς και ασκούμε – δυστυχώς – τις απρεπέστερες κριτικές σε αυτά τα αδέλφια μας. Αντί να θαυμάσουμε το έργο του Θεού, να δοξάσουμε το Όνομά Του, να κάνουμε χώρο θαλπωρής και στοργικής υποδοχής στην καρδιά μας, αντιδρούμε αφύσικα, ίσως και με κάποια υποσυνείδητη ζήλεια. Αυτό ακριβώς αποδεικνύει τον κίβδηλο χαρακτήρα της πνευματικής μας ζωής, γεγονός που μάς παροτρύνει να κατακρίνουμε, να καταλαλούμε, να συκοφαντούμε και γενικά να δυσκολεύουμε τη ζωή τους.
Ανάγκη λοιπόν μεγάλη είναι, να επιστρέψουμε στον εαυτό μας, να κάνουμε αυστηρή ενδοσκόπηση, ώστε να νιώσουμε «ἒσχατοι πάντων». Τότε δεν θα έχουμε λόγο να υποφέρουμε από αυτού του τύπου τους βλαβερούς λογισμούς. Αντίθετα, θα μάς χαρίσει ο Κύριος την αίσθηση της ίασης στη συγκύπτουσα ψυχή μας και θα μάς ανορθώσει.

(Από τη Φωνή Κυρίου 2014)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου