Η λέπρα ήταν μια φοβερή ασθένεια, ειδικά την εποχή του Κυρίου. Συν τω χρόνω παραμορφώνεται το σώμα τόσο πολύ, που ο άνθρωπος καταντάει δύσμορφος, έχει αφόρητους πόνους και οδεύει προς τον θάνατο. Πολύ συχνοί είναι και οι ακρωτηριασμοί μελών του σώματος όταν υπάρχει κίνδυνος γάγγραινας. Οι λεπροί στα χρόνια του Χριστού ζούσαν εκτός των πόλεων, μακριά («πόρροθεν»), φορούσαννκουδούνια στο λαιμό τους και φώναζαν «είμαστε λεπροί» για να τους ακούνε οι άλλοι άνθρωποι και να μην πλησιάζουν. Στην κραυγή τους ο Χριστός τους πλησίασε και τους συνέστησε να πάνε να δείξουν το σώμα τους στους ιερείς. Την εποχή εκείνη οι Ιερείς, εκτός των άλλων καθηκόντων τους, πιστοποιούσαν τη σωματική υγεία κάποιου. Τηρώντας τον νόμο ο Κύριος, εφόσον τους στέλνει στους Ιερείς, προλέγει και σχεδόν ταυτόχρονα τους χαρίζει τη σωματική τους υγεία: «και καθώς πήγαιναν καθαρίστηκαν από τη λέπρα» (ιζ´ 14).
(από τη Φωνή Κυρίου 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου